Czwarte spotkanie

Napisałem to jak małolat gdzieś pod koniec lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Trochę oddechu przed niedzielnymi atrakcjami.

Pociąg wyhamował płynnie. Wyskoczył z wagonu na peron, kierując się od razu w stronę przejścia podziemnego. W gasnących blaskach wieczoru zbiegł po nieczynnych ruchomych schodach, zahaczając równocześnie wzrokiem o idącą przed nim dziewczynę. Świetna - pomyślał i w tym momencie przypomniał ją sobie.

- Cześć, IO - powiedział.

- Czy to ty, AO? - odwróciła się i odpowiedziała niepewnym głosem - gdzie się tyle lat podziewałeś?

- No, nic dziwnego - uśmiechnął się.

Rzeczywiście, nie było w tym nic dziwnego. Nagle przed oczy nadpłynęła mu scena, gdy rankiem powoli otwierał oczy, obudzony blaskiem słońca. Wszystko było takie jak od zawsze, piętrowe łóżka, te same cięż ...

	SilentiumUniversi
	24 czerwca 2020 09:27